Marlies Aertbeliën (29) is een juf lager onderwijs die met plezier dat beetje extra doet. Toen ze een aantal jaar geleden vlak voor de start van het schooljaar gevraagd werd om in een 1B-klas leerlingen voor te bereiden op een BSO-richting, twijfelde ze dus niet. Lees mee hoe ze haar job als leerkracht in het Antwerpse onderwijs ervaart.
Ik hou er niet van als alles voorspelbaar is
“Tijdens mijn opleiding deed ik nooit stage in een Antwerpse school. Ik heb niet het gevoel dat ik echt voorbereid werd op de grootstedelijke context. Er was wel een korte module over diversiteit, maar dit was zeer beperkt en heel theoretisch. Ik hield er wel rekening mee dat ik ooit aan het werk zou gaan in een Antwerpse school, ik wist dat ik er misschien ooit wilde wonen en dicht bij je werk wonen is natuurlijk wel aantrekkelijk.
Toch koos ik niet bewust voor een Antwerpse school, ik ben er wat ingerold. Ik werd gevraagd om een 1B-klas in het secundair voor te bereiden op een BSO-richting. Compleet uit mijn comfortzone dus, want ik was niet opgeleid als leerkracht secundair, had geen ervaring met de Antwerpse context en moest op enkele dagen het komende schooljaar voor deze klas voorbereiden.
Gelukkig zijn de leerinhouden volledig gebaseerd op wat kinderen in de lagere school leren, dus daarmee kon ik me wel uit de slag trekken! Voor mij moet niet alles vlotjes verlopen, ik hou er wel van als ik eens goed moet nadenken over hoe ik iets ga aanpakken. Ik ging de uitdaging dus graag aan! Ik heb twee jaar in de 1B-klas van Sint-Norbertus lesgegeven. Daarna vond ik het tijd om terug te keren naar mijn roots. Toevallig kwam er een plekje vrij in het lager onderwijs van dezelfde school. Sindsdien geef ik les in het vijfde leerjaar.”
Blijf niet alleen in je klas
“Het opvallendste verschil met de ervaringen die ik tijdens stages opdeed, is de mondigheid van de leerlingen. Ik werd destijds een beetje voor de leeuwen gegooid. Veel hangt af van je eigen aanpak, hoe gestructureerd je bent en wat je verwacht in de klas. Ik werk heel graag in deze school. De kinderen zijn echt zichzelf en die levendigheid vind ik tof. Het is bij momenten moeilijk en zwaar, maar dat trekt me net aan.
Op onze school hebben we een heel fijn team dat op elkaar kan rekenen. We denken samen na en er is veel collegialiteit. ‘Durf hulp te vragen’ is de belangrijkste tip die ik kan meegeven aan startende leerkrachten! Dat heb ik in dit team snel geleerd. Iedereen heeft het wel eens moeilijk. Blijf niet alleen in je klas, je kan er samen iets aan doen. Er is niet veel begeleiding voor startende leerkrachten, ik denk dat daardoor veel mensen afhaken. Je kan elkaar veel helpen door te praten over de dingen die niet lukken.
Na al die jaren heb ik ook nog af en toe een slechte dag, de kinderen luisteren naar mij ook niet altijd. Je loopt soms tegen een muur, het is normaal dat er eens iets misloopt. Praat erover, ook met je directie. Als je vastzit, geraak je er wel uit, maar soms niet alleen.”
Het is een mooie job, kom gerust eens kijken!
“Wie twijfelt om in een Antwerpse school aan de slag te gaan, raad ik aan: ‘Gewoon doen!’. Wees ook realistisch: het is veel werk, maar het is overal veel werk. Durf verder te denken en benader alles met een open geest. Kom gerust eens een dag meedoen. Je zal direct zien dat het helemaal niet zo angstaanjagend is. De leerlingen op onze school zijn ook maar kinderen zoals in elke andere school, ze bijten niet. Schrikt de diversiteit je af?
Door veel te praten, kan je andere culturen beter leren begrijpen. Ook het betrekken van de ouders is niet altijd gemakkelijk, vaak door een taalbarrière, maar door ze via allerlei verschillende kanalen aan te spreken, lukt het wel. Het is een mooie job, met veel memorabele momenten (het ene al wat fijner dan het andere)! ”
Wil je ook woorden of beelden kwijt over je job als leerkracht in Antwerpen? Contacteer ons!
Deze artikels vind je misschien ook interessant
Antwerpen, het schoolteam en de wereld