Salud Campaert (36) studeerde in februari af als leerkracht lager onderwijs. Anderhalf jaar lang haalde ze het onderste uit de kan om het diploma te behalen, want ‘je kan geen half-goede leerkracht zijn’. Salud volgde de verkorte opleiding op Karel de Grote (nu flextraject) en kreeg hierbij steun van VDAB.
Lees mee hoe ze deze periode beleefde en waar ze nu staat.
Sociaal leven in de diepvries
‘Ik behaalde eerder een masterdiploma politieke en sociale wetenschappen, maar kreeg te kampen met jobonzekerheid. Na de geboorte van mijn zoontje gooide ik het over een andere boeg, ik wou een goed evenwicht tussen geluk binnen het gezin en geluk in de job. Kiezen voor deze opleiding was een sprong in het duister. Ik had geen enkele ervaring met kinderen, mijn beslissing was enkel gebaseerd op het idee ‘ik denk dat ik het leuk ga vinden’. Achteraf beschouwd, lijkt het voor iedereen rondom mij logisch dat ik leerkracht werd. Ergens is leerkracht zijn een natuurlijk verlengstuk van mijn normale doen. Ik heb een soort Messiaanse drang in mij om kinderen te onderwijzen en slimmer te maken dan ze denken dat ze zijn. De opleiding duurde anderhalf jaar (n.v.d.r. vanaf het schooljaar 2015 - 2016 duurt de opleiding 2 academiejaren). Tijdens die periode is mijn sociaal leven bijna integraal in de diepvries beland. Ik heb heel zwaar geleund op mijn man, mijn moeder en mijn schoonmoeder en heb bijvoorbeeld de zindelijkheidstraining van mijn zoontje volledig gemist! Na de eerste stage wist ik wel waarom ik het deed en werkte ik 7 op 7 door. Voor mijn man leek het soms alsof ik overdreef, maar ik deed het voor de juiste redenen nl. de ambitie een goede leerkracht te worden en er te staan voor mijn leerlingen. Ik had dit alles wel op voorhand met hem besproken, maar dat het zo intensief zou zijn hadden we niet verwacht. Toch was die hectische periode het ook voor hem waard, hij ziet dat ik gelukkig ben. Het was gewoon de juiste keuze!’
Deel nooit de papieren uit voor je de opdracht geeft
‘Ik heb me echt moeten heropleiden, ik heb een vak geleerd! Tijdens de opleiding leerde ik toffe lectoren kennen. Sommigen hebben handige tips waar je je hele leerkrachtencarrière aan kan ophangen, zoals ‘deel nooit de papieren uit voor je de opdracht geeft’. Andere lectoren geven dan weer gelijkaardige opdrachten vlak na elkaar of communiceren niet zo goed, dit kan frustrerend zijn. Gelukkig kwam ik tijdens de opleiding ook mensen tegen die in hetzelfde schuitje zaten. Andere hypergemotiveerde mensen waarmee ik ervaringen kon uitwisselen. Je leert veel door het zelf te doen, maar bijna net zoveel door naar de ervaringen van anderen te luisteren. Voor ons was het alles of niks. Ik heb ook veel mensen zien afhaken, je moet het echt willen.
Het plaatje klopt
‘Ik geef nu les aan het 5de leerjaar in ‘Het Palet’ (Berchem) en ik doe het heel graag. Werken met kinderen is gewoon heel dankbaar. Ik had het niet kunnen doen zonder VDAB. De basis voor mijn toekomst in het onderwijs is nu gelegd, toch ben ik blij dat ik het niet eerder deed. De maturiteit die ik nu heb, is onmisbaar in de klas. Ook de bagage die ik meebreng uit eerdere jobs en ervaringen, kan ik goed gebruiken. Voor mij is de klasruimte een open labo. Er zijn geen don’ts, alleen maar do’s. Je mag op je bek gaan, maar dan moet je het wel zeggen tegen je leerlingen. Ik heb al zeer goede herinneringen aan mijn leerlingen en leer ook van hen. Het smaakt naar meer! Mijn conclusie: de opleiding heeft een onverwachte angel, maar de vrucht van de opleiding smaakt sappiger dan verwacht!’
Stroomt er ook leerkrachtenbloed door jouw aderen en wil je de sprong wagen? De voorwaarden om de opleiding te volgen met een VDAB-opleidingscontract vind je op vdab.be (kleuteronderwijs en lager onderwijs).